Onderhoud van de Noorse connecties

Gosia had me laten weten dat ze de vrije dagen met Pasen door zou brengen in Noorwegen bij haar broer in Bergen. Omdat de vluchten naar Bergen vanaf Warschau erg goedkoop bleken te zijn, ik nog nooit in Noorwegen was geweest en ik bovendien nog meer vrienden heb in Bergen (Doug en Benedicte), besloot ik dat de Paasvakantie een geschikt moment was om eens naar Noorwegen te gaan.

Omdat ik op zaterdag de ochtendvlucht had vanaf Warschau, besloot ik de vrijdagavond al naar Warschau te gaan en daar te blijven slapen. Gosia was al in Noorwegen, maar had de sleutels van haar appartement aan Abigail gegeven, zodat ik een nachtje in haar appartement kon doorbrengen. Dat was maar goed ook. Omdat de tramlijn in Kraków naar het station niet reed, miste ik mijn trein naar Warschau van 18:55 uur. Gelukkig was ik nog wel op tijd voor de laatste trein, die om 20:10 uur vertrok. Deze kwam met ruim een uur vertraging in Warschau aan, zodat ik ruim twee uur later dan gepland in de Poolse hoofdstad was. Ik was toen erg blij dat ik nog van een goede nachtrust kon genieten. Het was wel vreemd om in Gosia’s appartement te slapen, terwijl ze er zelf niet was, maar dat maakte dat ik des te meer zin had om haar weer te zien.

De volgende ochtend ging de reis naar Bergen gelukkig voorspoedig. Het was erg mooi weer, zodat ik vanuit het vliegtuig een schitterend uitzicht had op de fjorden en de grillige kust. Wat een geslaagde eerste kennismaking met Noorwegen! Omdat ik eerder aankwam dan Gosia, had ik afgesproken om eerst Doug te bezoeken. Hij woonde in het studentencomplex Fantoft. Het was gemakkelijk te vinden en nadat ik mijn spullen had gedropt, maakten we een eerste wandeling door het fjord om een beetje bij te kletsen. We passeerden Gamlehaugen (het buitenverblijf van de Noorse koning) en een mysterieuze passage waarvan we het nut niet helemaal begrepen. Doug kookte ’s avonds voor me en daarna begaven we ons naar het centrum van de stad, want Gosia was inmiddels ook aangekomen. De voorraad goedkope alcohol die ik vanuit Polen had meegenomen, maakte mij meteen een geliefde gast en na een drankje besloten we naar de bioscoop te gaan, waar we de film “There will be blood” zagen. Aan het einde van de film moest Doug snel met de laatste bus mee. Gosia en ik gingen met Adam en Tina mee en hebben nog tot in de late uurtjes bijgekletst.

Zondag kregen we van Adam, de broer van Gosia, een rondleiding door Bergen. We kregen onder andere het stadhuis, het Bergen Kunstmuseum, het lepraopvanghuis en de universiteit te zien. Daarna namen we de Fløibanen voor een mooi uitzicht over Bergen. Het weer was de hele ochtend mooi geweest (wat uitzonderlijk is voor Bergen), maar in de middag begon het te sneeuwen. We besloten daarom naar het zeeaquarium (Akvariet i Bergen) te gaan, omdat dat grotendeels overdekt was. Het was een dag vol nieuwe ontdekkingen. We leerden dat karpers graag aan vingers zuigen, dat pinguïns sneeuw eten en dat homoseksueel gedrag ook in het dierenrijk voorkomt en hoe mannetjesdolfijnen en –walvissen seks hebben met andere mannetjes. Interessante expositie ;-) Rond etenstijd gingen we terug richting het appartement van Adam en Tina, waar Tina inmiddels een verrukkelijke lasagne had klaargemaakt. In de avonduren profiteerden we nog wat van de door mij meegenomen voorraad alcohol en speelden we het spel Bohnanza, waarbij het de bedoeling was om zoveel mogelijk bonenplantages vol te krijgen.

Maandag vertrok Gosia alweer richting Warschau, maar ik zou nog een paar dagen in Noorwegen blijven. Nadat Gosia op de bus richting het vliegveld was gezet, ontmoette ik Doug in de middag en zijn we naar de oude havenkade Bryggen geweest en daarna naar Gamle Bergen, het oudste deel van de stad. We besloten dat het budget toereikend was om één keer gedurende mijn verblijf in Noorwegen uit eten te gaan en dat vandaag de meest geschikte dag was.

Dinsdag hebben Doug en ik nog een bezoek gebracht aan het Bergen Kunstmuseum. Omdat het weer niet heel denderend was, hebben we vervolgens bij hem thuis een film gekeken en daar ook gekookt en gegeten. ’s Avonds hebben we nog een wandeling gemaakt naar de staafkerk in Fantoft, een van de weinige die Bergen nog telt. Daarna was het tijd om afscheid te nemen van Doug, want de volgende dag zou ik in de ochtend vertrekken en hij moest zijn eindpresentatie die dag houden.

Woensdag heb ik een laatste thee en koffie gedronken met Adam en Tina en daarna was het tijd om ook afscheid van hen te nemen. Ik begaf mij naar het vliegveld van Bergen, waarvandaan ik eerst decadent een binnenlandse vlucht van veertig minuten had naar Oslo. Daar had ik slechts veertig minuten overstaptijd en omdat de Noorse douane kwam controleren of ik meer dan 2500 euro in contante valuta bij me had (ik zag er blijkbaar erg rijk uit), moest ik nog opschieten. Maar uiteindelijk haalde ik gemakkelijk de vlucht naar Amsterdam, waar ik door mijn ouders werd opgehaald.

Omdat ik nog steeds niet genoeg had van Noorwegen, had ik de volgende dag een afspraak met mijn Noorse vriendin Tonje, die ik uit Montpellier ken. Zij was voor een stage in Nederland en ik moest haar natuurlijk wel even opzoeken. We hadden afgesproken in Rotterdam, waar we lekker uit eten zijn geweest en vervolgens hebben we een concert bezocht van de Noorse band National Bank. Het was goed bezocht, maar omdat de geluidsman Tonje Noors hoorde praten en dacht dat we speciaal uit Noorwegen waren gekomen om National Bank in Rotterdam te zien, mochten we naast hem op de verhoging staan, zodat we alles prima konden overzien. De muziek was heerlijk, de alcohol vloeide rijkelijk en het werd een geslaagde avond. De geluidsman kreeg van Tonje de opdracht om namens de Noorse ambassade aan de band door te geven dat het concert ‘fucking great’ was geweest. Geen diplomatieke taal, maar wel de juiste manier om uit te drukken hoe het concert was. Omdat het concert redelijk laat was afgelopen, kon ik niet meer met de trein naar huis en ben ik bij Tonje in Den Haag blijven slapen.

De volgende ochtend heb ik de trein van Den Haag naar Nijmegen genomen om daar aan m’n scriptie te werken. Na alle reizen die ik de afgelopen tijd had gemaakt, was het doorkruisen van Nederland een fluitje van een cent. Het weekend heb ik bij Het Maanderzand gewerkt en op maandag vloog ik alweer terug naar Kraków. Of eigenlijk naar Katowice… Enfin, op het vliegveld van Dortmund beleefde ik een baalmoment dat enige uitleg behoeft. Ik had de vlucht van 18:00 uur geboekt naar Katowice met Wizz Air, en vervolgens zou ik nog twee uur met de bus moeten om in Kraków te komen. Op zich geen probleem, ware het niet dat ik op Dortmund aangekomen ontdekte dat er om 18:05 uur een Easy Jet vlucht rechtstreeks naar Kraków was… Nou ja, op dat moment niets meer aan te doen. Gelukkig ging de reis via Katowice uiteindelijk ook vrij vloeiend en was ik rond 22:00 uur weer in m’n kamer.